30 JAAR INZET VOOR DE ‘LANGSTE TOOG’!
04 - 03 - 2010
Na dertg jaar actief te zijn geweest als secretaris en/of voorzitter van de VZW Oude Markt werd ik op 4 maart 2010 uitgebreid gehuldigd in het stadhuis door mijn vroegere collega's horeca-uitbaters, het college en tientallen anderen. Er waren diverse toespraken en een optreden van Paul Michiels. Voor dit mooie feest ben ik de aanwezigen en vooral de organisatoren nog altijd bijzonder dankbaar. U vindt hier de toespraak van Eddy Beckers die mij is opgevolgd als voorzitter.
Als voorzitter van vzw Oude Markt, heet ik u allen van harte welkom in deze luisterrijke omgeving.
We zijn hier samen om iemand in de bloemetjes te zetten die zich jarenlang heeft ingezet voor de handel en wandel , niet alleen op onze Oude Markt, maar voor de hele Leuvense binnenstad.
Wij zijn bijzonder verheugd dat het kan doorgaan in dit prestigieuze stadhuis dat de kern was, is, en ongetwijfeld zal blijven van onze mooie historische binnenstad. We zijn de stad Leuven zéér erkentelijk dat deze huldiging hier mag plaatsvinden. We weten dat de herbestemming van het stadhuis een van Luc zijn stokpaardjes is.
Het zal hem ongetwijfeld flatteren dat hij op deze historische plaats eens extra in het spotlicht wordt gezet. Luc! Het weze je gegund.
Het is een onmogelijk opgave om de 30 jaar waarin Luc zich verdienstelijk heeft gemaakt voor het lokale handelsgebeuren samen te vatten .
Eigenlijk is een gezellige toog met een frisse pint erbij, daar het uitgelezen medium voor. Mogen we wat reclame maken voor onze eigen winkel?
U moet ook een paar weken verlof incalculeren, want de verhalen zijn zo talrijk, dat u met een avondje niet zou toekomen…
Maar vanavond gaan we er toch aan beginnen. Om niet te zeggen: er een lap op geven…
En in één moeite heb ik al een essentieel element aangehaald in het hele verhaal: een toog.
Luc heeft samen met zijn broer Guy meer dan 25 jaar één van de beroemdste togen in Leuven - ja van het hele land- gehad, mee vorm gegeven, bevolkt, befeest…
De Orient was een begrip in het horeca- en medialandschap.
Sommige boze tongen beweren dat in zijn café drie soorten water werden geserveerd: plat, bruisend en Alken-Maes. Hij heeft zich nooit gestoord aan dit grapje en zijn samenwerking met AB–Inbev, als sponsor van manifestaties, verliep steeds uitstekend.
Maar wie Luc Ponsaerts zegt, denkt niet alleen aan de Oriënt, of in een verder verleden: aan Den Delper. Maar ook aan de hele Oude Markt.
En hier hebben we een tweede essentieel onderdeel van het verhaal rond Luc: De Oude Markt.
Laten we bescheiden blijven: een pleintje met wat cafeetjes en mooie geveltjes.
Maar met ook heel wat méér. En daar heeft Luc een ongelofelijke rol in gespeeld.
Eerst als secretaris en later als voorzitter , heeft hij mee vorm gegeven aan onze beroemde en befaamde ‘langste toog’.
Letterlijk en figuurlijk.
Letterlijk, omdat de Oude Markt twee metamorfoses kende namelijk in 1983 en 2004. Momenteel is het een bijzonder fraai plein.
Maar ook, en vooral figuurlijk, omdat Luc door zijn inzet en inspanningen die handelswijk heeft omgevormd tot een sterke en zeer nauw samenhangende handelaarsgroepering .
Hier zijn verschillende andere mensen uit het verenigingsleven aanwezig, en ze zullen ongetwijfeld allemaal kunnen getuigen: niets is zo moeilijk als een groep samen houden.
Op de Oude Markt gaat het nog een stapje verder: 46 horecazaken, 66 ‘cafébazen’, allemaal met een eigen karakter, en tóch zijn we géén concurrenten van elkaar. Tóch trekken we allemaal aan datzelfde zeel.
Dit samenwerkingsverhaal is ronduit uniek.
Wij zijn een (h)écht handelaarsverbond.
Dát is de grote verdienste van Luc. Een prestatie waar hij fier mag op zijn. De zogenaamde Pax Ponsaertsiensa.
Niet dat ge nu naast uw schoenen moogt beginnen lopen, maar van keizer Augustus wordt ook zoiets gezegd: hij bracht eenheid in het land, en zorgde voor een lange periode van rust, vrede en voorspoed… helemaal het verhaal van de Oude Markt…
Neen, rust, vrede en voorspoed, is niet de juiste frasering: beter is: werken, werken en werken. En in uw vrije tijd: nog een beetje werken…
Want dat is nog zo’n element: Luc kon -en kan nog steeds niet- stilzitten: we hadden al: cafébaas, voorzitter van de Oude Markt, maar het verhaaltje gaat verder:
Marktrock… Beleuvenissen… Hapje-Tapje… Studenten Welkom. Leuven in Scène... en de jongste telg: Leuven Countdown…
Het zijn allemaal monumentale evenementen waar Luc mee heeft voor geijverd of aan de wieg van stond. Er zich jarenlang voor heeft ingespannen en die nu nog steeds het zomers gezicht van de stad bepalen.
Maar er is meer!
Luc kan zich enorm druk maken als het zorgvuldig opgebouwd imago van de Oude Markt door het slijk wordt gehaald. Elke uitgaansbuurt ter wereld kent zijn problemen. Ook de Oude Markt ontsnapt daar spijtig genoeg niet aan, de wereld en de omgangsvormen zijn nu eenmaal verruwd. Toch blijft het gelukkig allemaal binnen de perken. Een van zijn gevleugelde uitspaken is dat Leuven niet het Chicago aan de Dijle is.
Tevens vindt hij dat wij aan Louvain-la-Morte geen boodschap hebben. De oudste universiteitsstad der Nederlanden, waar de grootste brouwerijgroep ter wereld haar hoofdzetel heeft, verdient volgens hem een bruisend, gedifferentieerd maar geordend uitgaansleven, tot in de vroege uurtjes.
En dat hij voor orde en netheid is weten we al lang. Vele mails heeft hij ons daar voor gestuurd. Het idee om op de belangrijkste pleinen van de stad te werken met uniforme luifels en parasols heeft hij mee geïntroduceerd. Met als resultaat dat het Ramblas-effect van de Oude Markt, met zijn mooie trappenpartij, nog extra wordt geaccentueerd door de identieke en verankerde parasols.
Onze erevoorzitter is een echte zelfstandige maar hij heeft een grondige hekel aan een kruideniersmentaliteit.
Eigen zaakje, eigen straatje, eigen pleintje eerst is niet aan hem besteed. Hij tracht bruggen te bouwen naar andere wijken. Zijn bevlogenheid voor de Oude Markt kadert in een ruimere visie. Hij is er rotsvast van overtuigd dat Leuven als handels- en uitgaansstad een uitstekend product is maar dat wij ons gezamenlijk moeten promoten op een zodanige manier dat wij het verschil maken met andere Vlaamse steden.
Hij is trouwens ook de man die in 1992, als secretaris van Middenstand Groot Leuven, alle handelaars een uitstekende spreekbuis bezorgde via het nog steeds populaire middenstandsmagazine ‘Handelen’.
Mijnheer de burgemeester van visie gesproken.U bent begin jaren zeventig ook nog eerste schepen van onze stad geweest. Wij zijn ervan overtuigd dat uw voorstel om onder de Oude Markt een parking te realiseren met gejuich zou zijn ontvangen indien Luc toen al voorzitter was geweest. Spijtig genoeg is uw schitterend plan toen gestuit op het korte termijndenken van sommige handelaars. Die handelaars waren wel geen horeca-uitbaters.
Luc is ook fier op en tevens bekommerd om onze stad. Hij vindt het prachtig dat Leuven de laatste vijftien jaar een ware metamorfose heeft ondergaan en qua infrastructuur op praktisch elk gebied een vooruitstrevende en moderne stad is geworden. Maar tevens hamert hij erop dat er in de historische kernstad een gezonde mix moet blijven van wonen, werken, handel drijven en ontspanning. Een must voor het commercieel levensvatbaar houden van dit voor Leuven zo kenmerkend stadsdeel.
Ik weet, ik ben alles behalve volledig, maar voor we hem definitief ‘heilig verklaren’ toch nog een blijk van appreciatie voor de manier waarop hij de fakkel heeft doorgegeven. Nadat hij de beslissing nam om te stoppen als voorzitter heeft hij ons nog meer dan een half jaar begeleid. Nu pas beseffen wij op hoeveel vergaderingen hij aanwezig was en nog steeds is, hoeveel tijd hij spendeerde om standpunten te vertolken en hoe uitgebreid zijn netwerk is. Tijdens deze vergaderingen komt hij ongezouten maar constructief op voor de handel en de wandel in onze mooie stad.
Luc, nogmaals, het is een eer om je hier te mogen huldigen. Je laat op de Oude Markt een mooie erfenis na: een prachtig plein dat het epicentrum van het horecagebeuren is en blijft, met een ongelofelijk sterke handelaarsploeg. Bedankt hiervoor.
We zijn trots dat je onze erevoorzitter bent en blijft. Deze viering is slechts een schouderklopje, we verlangen dan ook dat je in dezelfde zin blijft verder werken .
Eddy Beckers
Voorzitter VZW Oude Markt
4/03/2010
