DE LEUVENSE STADSPOMPEN.
09 - 09 - 2009
De Leuvense stadspompen zijn stille getuigen van toen er nog geen leidingwater was en men water moest gaan ophalen om in zijn dagelijkse behoeften te voorzien. We vergeten soms al te gemakkelijk wat een uitzonderlijke luxe het is om stromend water te hebben. Dit was vroeger niet het geval en op vele plaatsen in de wereld moeten mensen nu nog kilometers afleggen om aan drinkbaar water te geraken. Sommige wetenschappers beweren dat de opwarming van de planeet en de overbevolking ons binnen een aantal decennia zullen confronteren met een uitdagend gebrek aan drinkbaar water.
In deze optiek hebben stadspompen bijna een symbolische betekenis. Leuven bezit nog een aantal van deze exemplaren, niet allemaal in een even goede staat en meestal helemaal niet onderhouden.
In de Tiensestraat heb je de Katuizerspomp aan het Kardinaal Mercierplein en de Kattenpomp op de plaats waar het zwevend urinoir komt en waar binnenkort andere katers hun domein zullen komen afbakenen.
In de Naamsestraat staat de pomp van het groot verdriet , wat verscholen in een erker, ze heeft duidelijk blijere tijden meegemaakt.
De Sint-Jacobspomp in de Sint-Hubertusstraat ziet er al even onderkomen uit als het nabijgelegen plein.
De Oude Markt telt er twee . De pomp aan het Heilig Drievuldigheidscollege, die helemaal geen pomp meer is, er staat nog juist een zuil, en de Sint-Janspomp. Dit is de meest onderkomen van alle Leuvense pompen. Wat normaal een juweeltje zou kunnen zijn op een mooi ogend plein is nu verworden tot een aftakelend en niet onderhouden monument, een echte schande. De waterbekkens zijn stuk, een dekplaat is gehalveerd. Kortom dit stukje geschiedenis is gehavend en bouwvallig.
Van het gedeelte van de Leuvense Oude Markt dat de hoek vormt met de Kortestraat bleef tijdens de Eerste Wereldoorlog enkel de Sint-
Janspomp gespaard.
Een eerste pomp werd hier geplaatst in 1782. De huidige dubbele pomp met vierkante voet dateert van 1856. In 1994 werd de pomp beschermd als monument.
Het is niet de eerste maal dat ik op de toestand van deze pomp wijs. De eerste brief in dit verband heb ik geschreven toen Alfred Vansina nog Burgemeester was.
In het beknopt verslag van de gemeenteraad van 16 februari 2004 lees ik het volgende:
Raadslid Luc Ponsaerts (VLD) merkt op dat deze geklasseerde pomp, de Sint-Janspomp genaamd, stuk is. Zijn de stedelijke technische diensten daarvan op de hoogte? Het spaarbekken van het water is al sinds geruime tijd niet om aan te zien, maar nu is er ook een stuk steen uit de bovenconstructie verdwenen.
Burgemeester Louis Tobback (sp.a) vraagt de schepen van openbare werken dat na te kijken. Als de herstelling kan uitgevoerd worden met dit dossier, zal dat gebeuren.
Ondertussen zijn we vijf jaar verder! Niks is er gebeurd, dit is echt tergend. Aandacht hebben voor dingen uit het verleden die een stad een smoel geven is even belangrijk als het realiseren van prestigeprojecten. Wij hopen op beterschap.
Trouwens waar is de tijd dat er tijdens de roemruchte Bierfeesten nog bier uit sommige van deze pompen stroomde. Geef deze pompen terug een functie, al was het maar als drinkfontein. Wij pleiten dan ook, met veel aandrang, om deze stadspompen terug een prominentere rol te geven in ons Leuvense stadsbeeld.
Luc Ponsaerts.
Raadslid Open VLD
09/2009
Ondertussen is de Sint-Janspomp eindelijk gerestaureerd!
