EEN FIETSCULTUUR GEBASEERD OP RESPECT!
25 - 06 - 2017
Sinds 1994 kennen wij dezelfde meerderheid. In 1993 lanceert Gent zijn fietsbeleidsplan uitgetekend door de Groep Planning van Ulrich Keppler uit Brugge. Een stevig uitgewerkte turf van 130 bladzijden.
Nu, iets meer dan een jaar voor het einde van hun vierde legislatuur en op een boogscheut van de gemeenteraadsverkiezingen ontvangen wij van het stadsbestuur een nota van 32 bladzijden. Moet deze paper het jarenlange wachten op een fietsbeleidsplan en een fietsactieplan verzachten?
Plots heeft deze meerderheid ook grote ambities en wil men van Leuven fietsstad nummer 1 van België maken. Men lijkt wel door een wesp gestoken.
Blijkbaar geraakt het stadsbestuur ook een beetje in de war wat de volgorde van plannen betreft. We zitten met een mobiliteitsplan dat dringend moet vernieuwd worden, een circulatieplan dat nog steeds voor de nodige commotie zorgt en een parkeerplan dat niet uit de verf komt. Uit schaamte is er nog snel een fietsbeleidsplan bijgekomen.
Ons lijkt dat men eerst moet beginnen met een grondioge update van het mobiliteitsplan (laatste versie 2002) om vervolgens de andere plannen te implementeren.
Maar goed, beter iets dan niets.
Meer dan ooit zijn wij ervan overtuigd dat het fietsen moet worden gestimuleerd. De fiets is gezond voor wie hem gebruikt en goed voor het milieu. Vooral in een relatief kleine stad met een grote studentenpopulatie zoals Leuven is dit voor velen het ideale vervoer en een middel tegen verkeerscongestie
Elk doordacht plan dat het fietsen faciliteert en vooral veiliger maakt kan voor 100 % rekenen op onze steun.
We moeten hierop nog meer inzetten. Een inhaalbeweging, om tot een gelaagd en gebiedsdekkend fietsnetwerk te komen is noodzakelijk!
Niet alleen de rijdende fiets verdient onze aandacht, maar ook de stilstaande fiets en zeker in het kernwinkelgebied.
Dat het aantal fietsparkeerplaatsen aan het station tegen 2018 met 10.444 bijna verdubbelt is een goede zaak. Zo wordt vermeden dat fietsen op het Martelarenplein en een stuk van de Bondgenotenlaan worden achtergelaten om zo het voetgangersverkeer te hinderen.
We kunnen gerust begrijpen dat men het liefst zijn fiets stalt vlak bij zijn bestemming. Maar wat ons minder bevalt is dat op diverse plaatsen fietsen of fietswrakken rijen dik staan en dit tot ergernis van de voetgangers die er rond moeten laveren.
Blijkbaar is zelfs een ‘duur model’ in Leuven niet veel waard, want wat ooit is achtergelaten als een mooi exemplaar verwordt, na maanden onaangeroerd te zijn, tot een weesfiets of wrak. Hierdoor boet de stad in aan netheid en overzichtelijkheid.
Om dit probleem op te lossen zijn er niet alleen meer fietsparkeerfaciliteiten nodig maar moet er ook stevig worden gewerkt aan een fietscultuur die gebaseerd is op respect. Respect voor de andere weggebruikers, de publieke ruimte…
Het onderling respect en de hoffelijkheid ten opzichte van mekaar hoe je, je ook verplaatst moet worden aangewakkerd en moet het onderwerp zijn van sensibilisering.
Niemand is koning in het verkeer! Hoffelijkheid voor alles!
Het verwondert ons dat er in de nota zo weinig aandacht wordt besteed aan diefstalpreventie. Een fiets ‘lenen’ is nog steeds schering en inslag in Leuven.
Iedereen moet zijn fiets met een gerust gevoel kunnen stallen. In die zin moeten we o.a. een netwerk van buurtfietsenstallingen stimuleren.
Dit zijn maar een beperkt aantal opmerkingen. Een goed fietsbeleid, zeker als je nummer één wil worden, vraagt een goed onderbouwde totaalvisie en een permanente opvolging.
Een specifieke fietsbeleidsambtenaar die zoekt naar inventieve oplossingen is geen overbodige luxe in een stad die inderdaad omwille van de studenten een echte FIETSSTAD is. Iets dat we niet mogen dragen als een last, maar wat we kunnen uitdragen als een voorbeeld voor andere steden.
