HET PLEIN VAN DE GEMISTE KANS!
06 - 04 - 2012
De Fochplein-saga heeft ongeveer 10 jaar geduurd. Van het oorspronkelijk gewaagde ontwerp van het architectenduo Robbrecht en Daam, dat pal in het midden van het plein een moderne constructie voorzag, is men afgestapt.
Uiteindelijk is het een ‘verzonken’ plein geworden met een fietsenparking (550 plaatsen) en een aantal andere voorzieningen (sanitair, lockers...). Je bereikt deze ruimte via een dubbele en brede trappenpartij. Je kunt stellen dat de in Leuven ‘zo gelauwerde rector’ er na een aula ook nog amfitheater heeft bij gekregen.
http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20120602_00170539
Een plein met snelwegallures.
Maar wat vooral opvalt is de betonnen weg, met snelwegallures, die zich een baan zoekt van de Bondgenotenlaan naar het Margarethaplein.
Vanaf woensdag 18 april zullen hier terug dagelijks meer dan 1200 bussen, via dertig lijnen, in een bijna karikaturale karavaan zich een weg proberen te banen.
Men tracht ons te laten geloven dat we fier moeten zijn dat het ‘Fochplein’ de drukste bushalte van Vlaanderen is. Wel, je kunt er alleen beschaamd over zijn, erg beschaamd.
Er is geen enkele stad ter wereld, waar men vlak aan een historische site (stadhuis, Sint-Pieterskerk...) met een dergelijke uitstraling, zo’n helse verkeerscarrousel toelaat. Het is alsof men aan de voet van de Akropolis een druk HST-station zou bouwen.
Andere kunststeden zoals Brugge, Gent, Mechelen... springen hier veel omzichtiger mee om.
Mits de nodige inventiviteit, creativiteit en vooral een portie goede wil had men, in samenwerking met de Lijn, zonder de bereikbaarheid van het centrum in het gedrang te brengen, alternatieven kunnen uitwerken.
In het verleden hebben wij hier als fractie diverse malen op aangedrongen. Men heeft echter geopteerd voor de gemakkelijkste oplossing, namelijk een status-quo.
Een rustgevende buffer als alternatief.
Men had het plein kunnen omvormen tot een mooie open verkeersvrije ruimte met veel groen, een waterpartij, een opmerkelijk kunstwerk...
Het plein zou kunnen fungeren als een oase van rust, een sociale ontmoetingsplaats, een buffer tussen het historisch hart en het handelsgedeelte (Bond, Diestsestraat...) van de stad.
Dit zou uiteindelijk de attractiviteit van de stad in zijn totaliteit opmerkelijk hebben vergroot en ook de handelaars zouden in de kortste tijd hiervan de vruchten hebben geplukt.
Twintig jaar geleden, toen er sprake was om de Grote Markt verkeersvrij te maken, werd de toenmalige meerderheid bijna gelyncht door sommige handelaars, eens de werken voorbij was het enthousiasme echter groot.
Van een stadsbestuur mag men visie en durf eisen.
Door het centrum blijvend te laten gijzelen door veel te veel bussen en niet de moed te hebben om het meest centrale plein van de stad een andere functie te geven als die van een busstation, heeft men een afspraak met de geschiedenis gemist.
Budgettair kan De Lijn zijn beloftes niet nakomen.
Voor de aanvang van de werken heeft De Lijn ons nog trachten te sussen met een nieuw mobiliteitsplan voor Leuven en omgeving: ‘Toekomstvisie Openbaar Vervoernetwerk Leuven 2014’.
Hierin werd o.a. beloofd dat er zou worden gestreefd naar 1/3 minder bussen in het centrum, kortom het efficiënter inzetten van minder bussen om hetzelfde aantal passagiers te vervoeren.
Omwille van budgettaire redenen (de verslechterde financiële toestand van De Lijn en het Vlaams Gewest) kan men dit plan niet uitvoeren of beter gezegd wordt dit op de gekende lange baan geschoven.
Met andere woorden, we zullen nog lang het vervuilend en stresserend busleed in het centrum moeten ondergaan.
Het verhaal van het ‘Fochplein’, dat absoluut de naam van een rector moest krijgen en werd ingericht naar de wensen van De Lijn, staat symbool voor wie in deze stad de lakens echt uitdeelt.
Voor de Open Vld-fractie, Luc Ponsaerts (6 april 2012).
