ONS STADSLOGO!
16 - 12 - 2009
In Lokaal, het tijdschrift van de VVSG, van oktober stond een artikel van Fons Van Dyck, die o.a. aan de VUB merk- en communicatiestrategie doceert.
In dit artikel wordt Leuven vermeld.
Ik citeer: “Leuven heeft een totale metamorfose ondergaan, het Museum past daarbij, maar ik heb nog niet het gevoel dat er een kers op de taart staat. Als je heel zwaar investeert in de infrastructuur en het culturele weefsel van je stad, moet je dat ook benoemen en claimen. Anders riskeer je een versnipperd imago. Een merk helpt dan, dan kun je een focus leggen in je communicatie.
Leuven heeft gezorgd voor inhoud. Het is tijd om een bovenlaag te creëren, met een merk. Alle voorwaarden zijn er om er een succesverhaal van te maken, het is meer dan een logo, het is meer dan een baseline. Als burger kan ik het nu moeilijk in één woord samenvatten. In Leuven zijn de bewoners mee met het verhaal, maar de rest van de wereld of Vlaanderen nog niet. Je consumeert er nog te veel à la carte: de universiteit, het Museum... Je voelt nog niet meteen het verband. Volgens mij ontbreekt de holistische benadering, het is tot nog toe te provincialistisch gebleven”
Tot daar het citaat. Uiteraard heeft niemand de wijsheid in pacht en ook Fons Van Dyck is waarschijnlijk God niet.
Maar toch voel ik me meer dan geruggensteund in datgene wat ik hier al jaren tracht te verkondigen: Leuven is een uitstekend product maar wij weten ons nog steeds niet optimaal te verkopen.
Ik was vorige week dan ook ten zeerste verrast toen men met veel bombarie en met muziek in crescendo, die de opgetrommelde toehoorders waarschijnlijk in een goddelijke vorm van extase moest brengen, ons het zogezegde koepelimago en nieuwe stadslogo voorstelde.
De grafische kwaliteiten van het ontwerp kun je aanschouwen op de banners in de Bondgenotenlaan. De oranje tekst op het belegen bordeaux is onleesbaar en het logo mankeert een uitdagende en zichtbare sprankel.
De baseline kun je op talloze locaties plakken in Europa. Ik krijg ze niet geteld de steden die eeuwenoud zijn en de meeste zullen nog wel springlevend zijn, met uitzondering van Pompeï en enkele. Kortom, oude wijn in nieuwe zakken!
Doorgaans werkt men omgekeerd, tracht men na te gaan hoe men zich kan positioneren in het Vlaams of Europees stedenlandschap, om daarna het geheel te vangen in een uit te dragen imago, logo, baseline, huisstijl...
Tevens kan ik mij niet van de indruk ontdoen dat elke dienst vrij autonoom werkt, het laken naar zich toe tracht te trekken en vanuit die optiek een deelaspect van de stad probeert te promoten, zonder cohesie of een totaalvisie. Het geheel moet meer zijn dan de som van de individuele delen.
Ook nu zijn er budgetten voorzien op diverse diensten om de stad in één van zijn segmenten te promoten, maar de samenhang is soms ver zoek.
Er is een tijd geweest dat er in Leuven te weinig gebeurde, nu heb ik de indruk dat men soms door de bomen het bos niet meer ziet.
Een uitstekend voorbeeld hiervan was de Week van de Smaak. Er was zoveel te doen dat het bijna niet meer communiceerbaar was. Het slotevenement is hierdoor grotendeels de mist ingegaan.
In die zin maakt het nieuw organogram van de stedelijke diensten mij zeer nieuwsgierig.
Daarin staat vermeld dat de afdeling toerisme evolueert naar een afdeling stadsmarketing. Daarnaast wordt er een aparte cel evenementen voorzien, die zal instaan voor de coördinatie van de events.
Wat moeten wij ons daarbij voorstellen?
Bij de politie hebben we reeds een cel evenementenbeheer. Deze mensen trachten goed werk te leveren, maar na één jaar actief te zijn is deze dienst aan een evaluatie toe. Veiligheid is primordiaal, maar men mag mensen die initiatieven trachten te nemen ook niet fnuiken door soms te stringente en niet altijd even valabele veiligheidsmaatregelen.
Luc Ponsaerts
Gemeenteraadslid Open VLD
16/12/2009
